با تغییر جایگاه در انتخابات؛ تغییر دیدگاه حتمی است.
پس از آنکه گردونه ی بحث های انتخاباتی برخلاف میل آقای کرزی چرخیدن گرفت، ایشان و تیم انتخاباتی شان به منتقدان روند رسیدگی به شکایت های انتخاباتی مبدل شدند.
"رادیو تلویزیون ملی افغانستان" که در سه ماه گذشته به عنوان یگانه پایگاه سخن پراکنی دستگاه حاکم ( تیم مبارزات انتخاباتی حامد کرزی) نقش بازی کرده و خسته گی ناشی از این همه تلاش و جانفاشانی بر سروصورت دست اندرکاران کهنه کار آن پدیدار است، اکنون متوجه آسیب های مشغول شدن بسیاری از دستگاه های خدمات عامه در مبارزات انتخاباتی به نفع رییس جمهور برحال شده اند، رسانه های دولتی با دسترسی بهتری که به منابع معلومات در درون دستگاه دارند، از ابعاد پیچیده ی آن بخش از "مداخلات بیگانه گان و کشور های خارجی " پرده بر می دارند که روی همرفته از مهم ترین موانع پیروزی دوباره ی حامد کرزی در انتخابات شده بود.
داکتر عبدالله عبدالله که از آغاز روند شمارش آرا بر کمسیون های انتخاباتی ایراد گرفته اکنون نسبت به رقیب "نیرومندش" حامد کرزی راحت تر به نظر می رسد، اما وی نیز مطمیناً به این باور نیست که ناکام شدن حامد کرزی الزاماً به مفهوم رسیدن وی به کاخ گلخانه می باشد، زیرا در دوماهی که این دو مشغول چانه زنی برای رسیدن به قدرت بودند، نوع نگاه جامعه ی جهانی و مردم افغانستان به انتخابات 29 اسد، تغییرات قابل ملاحظه یی را به خود پذیرفت و صف بندی های صورت گرفته به نفع این دو تفوق طلبی های قومی را برملا تر کرد و بسیاری از دلالان سیاسی – قومی را به انزوای ناشی از فهم ناشیانه ی شان از وضعیت افغانستان به ویژه پشتیبانی از حامد کرزی به عنوان نامزدی که خواهی نخواهی برای 5 سال دیگر سکان قدرت افغانستان را در دست خواهد داشت، سوق داد و آنان را به آزمون های دشوار تری به منظور تعریف جایگاه و منزلت آنان در ساختار اجتماعی و سیاسی کشور فرا خوانده است.
اما این انتخابات دستکم یک واقعیت را به اثبات رسانید که این دو به اندازه یی که قدرت انگیزش مردم از منظر تعصبات قومی و احساسات مذهبی را دارا می باشند، برای رفع بحران و ایجاد فضای هم پذیری و تفاهم در افغانستان نه تنها توانایی ندارند بلکه دستکم اراده ی قابل قبول و درخور اعتمادی از نیز از خود تبارز نداده اند.
چه این که چند دسته گی در درون دستگاه دولتی و نیرو های سیاسی قومی ای که در بدنه ی سختار نظام سیاسی کنونی افغانستان احراز موقعیت کرده اند و ناتوانی هایی که نیرو ها و پالیسی سازان امور امنیتی کشور در مهار بحران امنیتی از خود تبارز داده اند، باقی ماندن حامد کرزی در قدرت دورنمای تامین امنیت و ثبات در کشور را به طرز نگران کننده یی تاریک می سازد.
شاید به همین دلایل است که نظریه پردازان غربی و کشور هایی که به باور تیم آقای کرزی مداخلات آنان باعث به تاخیر افتادن اعلان نتایج انتخابات آگنده از تقلب 29 اسد به نفع ایشان شده است، در جستجوی دریافت راهکار های سومی برای رهبری افغانستان پس از اعلان به دور دوم کشیده شدن انتخابات بر آمده اند.
پس از آنکه گردونه ی بحث های انتخاباتی برخلاف میل آقای کرزی چرخیدن گرفت، ایشان و تیم انتخاباتی شان به منتقدان روند رسیدگی به شکایت های انتخاباتی مبدل شدند.
"رادیو تلویزیون ملی افغانستان" که در سه ماه گذشته به عنوان یگانه پایگاه سخن پراکنی دستگاه حاکم ( تیم مبارزات انتخاباتی حامد کرزی) نقش بازی کرده و خسته گی ناشی از این همه تلاش و جانفاشانی بر سروصورت دست اندرکاران کهنه کار آن پدیدار است، اکنون متوجه آسیب های مشغول شدن بسیاری از دستگاه های خدمات عامه در مبارزات انتخاباتی به نفع رییس جمهور برحال شده اند، رسانه های دولتی با دسترسی بهتری که به منابع معلومات در درون دستگاه دارند، از ابعاد پیچیده ی آن بخش از "مداخلات بیگانه گان و کشور های خارجی " پرده بر می دارند که روی همرفته از مهم ترین موانع پیروزی دوباره ی حامد کرزی در انتخابات شده بود.
داکتر عبدالله عبدالله که از آغاز روند شمارش آرا بر کمسیون های انتخاباتی ایراد گرفته اکنون نسبت به رقیب "نیرومندش" حامد کرزی راحت تر به نظر می رسد، اما وی نیز مطمیناً به این باور نیست که ناکام شدن حامد کرزی الزاماً به مفهوم رسیدن وی به کاخ گلخانه می باشد، زیرا در دوماهی که این دو مشغول چانه زنی برای رسیدن به قدرت بودند، نوع نگاه جامعه ی جهانی و مردم افغانستان به انتخابات 29 اسد، تغییرات قابل ملاحظه یی را به خود پذیرفت و صف بندی های صورت گرفته به نفع این دو تفوق طلبی های قومی را برملا تر کرد و بسیاری از دلالان سیاسی – قومی را به انزوای ناشی از فهم ناشیانه ی شان از وضعیت افغانستان به ویژه پشتیبانی از حامد کرزی به عنوان نامزدی که خواهی نخواهی برای 5 سال دیگر سکان قدرت افغانستان را در دست خواهد داشت، سوق داد و آنان را به آزمون های دشوار تری به منظور تعریف جایگاه و منزلت آنان در ساختار اجتماعی و سیاسی کشور فرا خوانده است.
اما این انتخابات دستکم یک واقعیت را به اثبات رسانید که این دو به اندازه یی که قدرت انگیزش مردم از منظر تعصبات قومی و احساسات مذهبی را دارا می باشند، برای رفع بحران و ایجاد فضای هم پذیری و تفاهم در افغانستان نه تنها توانایی ندارند بلکه دستکم اراده ی قابل قبول و درخور اعتمادی از نیز از خود تبارز نداده اند.
چه این که چند دسته گی در درون دستگاه دولتی و نیرو های سیاسی قومی ای که در بدنه ی سختار نظام سیاسی کنونی افغانستان احراز موقعیت کرده اند و ناتوانی هایی که نیرو ها و پالیسی سازان امور امنیتی کشور در مهار بحران امنیتی از خود تبارز داده اند، باقی ماندن حامد کرزی در قدرت دورنمای تامین امنیت و ثبات در کشور را به طرز نگران کننده یی تاریک می سازد.
شاید به همین دلایل است که نظریه پردازان غربی و کشور هایی که به باور تیم آقای کرزی مداخلات آنان باعث به تاخیر افتادن اعلان نتایج انتخابات آگنده از تقلب 29 اسد به نفع ایشان شده است، در جستجوی دریافت راهکار های سومی برای رهبری افغانستان پس از اعلان به دور دوم کشیده شدن انتخابات بر آمده اند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر