15 ثور
طمع ورزي همسايه گان از تنش روابط افغانستان با امريكا
به نظر مي رسد كه تنش روابط ميان رييس جمهور كرزي و ايالات متحده ي امريكا همسايگان طماع افغانستان را جسور تر كرده است.
در حالي كه سخنگويان حكومت افغانستان نسبت به موفقيت تلاش ها براي انتقال و محاكمه ي آن بخش از سران طالبان افغاني كه در پاكستان بازداشت شده اند، در افغانستان خوشبينانه ابراز اميدواري مي كنند، روند محاكمه ي ملا عبدالغني برادر و هفت تن ديگر از سردسته هاي طالبان افغاني به گونه ي سري در پاكستان آغاز شده و گفته مي شود كه با وجود گذشتن بيش تر از يك و نيم سال از ربوده شدن عبدالخالق فراهي نامزد سفير افغانستان در پاكستان توسط طالبان مي گذرد. ويديويي از نشاني اين سفير فراموش شده كه در آن به التماس از دستگاه ديپلوماسي منفعل و خنثاي كشورش مي خواهد تا براي رهايي اش به باجدهي تن دهد، بخشي از برنامه هاي اين كشور به خاطر تحت فشار قرار دادن حكومت كابل و تثبيت جايگاه خويش نزد هم پيمان استراتيژيك اين كشور يعني ايالات متحده ي امريكا بر مبناي شرايط تازه يي كه در منطقه ايجاد شده است، مي باشد.
از سوي ديگر، ايران پس از آنكه انتشار خبر هاي مربوط به اعدام ده ها تن از افغان هاي محكوم به جرايم مختلف در اين كشور واكنش هاي جدي را در افغانستان و شماري از كشور هاي خارجي در پي داشت، وزارت امور خارجه ي ايران شايد براي نخستين بار پس از سقوط حاكميت طالبان، با احضار كاردار سفارت افغانستان در تهران؛ نسبت به آنچه اظهارات غير مسوولانه ي شماري از مقامات افغان و تظاهرات اعتراض آميز در پيوند با اعدام افغان ها در ايران خوانده شده، اعتراض كرده است.
به گزارش راديوي دولتي ايران، مقامات وزارت امور خارجه ي اين كشور "تحرکات اخیر در برابر ایران در افغانستان را «مشکوک» دانسته و نسبت به آنچه اظهارات غیرسازنده ي برخی مسوولان افغان خوانده شده و به باور آنان با استناد به اخبار بنگاه های دروغ پراکنی صورت گرفته، ابراز نگرانی کرده اند.
رسانه هاي داخلي ايران خبر هاي اخير در پيوند با اعدام محكومان افغاني از سوي مطبوعات افغانستان را اغراق آمیز،جعلی و بی پایه خوانده و بدون اين كه از فرد يا نهاد مشخصي نام ببرند، برخي از مقامات حكومتي افغان را به اظهارات غير مسوولانه در برابر جمهوري اسلامي ايران متهم كرده اند.
اين در حالي است كه از يك طرف كميسارياي عالي سازمان ملل متحد نيز نسبت بر سوزاندن خانه هاي پناهجويان افغان در ايران و گونه هاي ديگري از بدرفتاري كه به اين تازه گي ها در ايران با اين مهاجران مي شود به شدت ابراز نگراني كرده و ادعا هاي مربوط به خريد و فروش اعضاي بدن اعدام شده گان افغان در بيمارستان هاي ايران و مرده پولي گرفتن مسوولان نهاد هاي عدلي و امنيتي اين كشور از وابسته گان شهروندان اعدام شده ي افغان دوام سرپوش نهادن بر روي اين همه قلدر منشي و جنايت هاي ضد بشري را از وراي دست فشردن هاي ديپلوماتيك مقامات دوكشور با دشواري هاي فزاينده يي روبرو كرده است.
از سوي ديگر در حالي كه شاهدان عيني و نمايندگان مردم در ولايت هاي مرزي افغانستان و ايران از تحويل دهي جسد هاي حدود 50 تن از افغان هايي كه بر خلاف توافقات قبلي ميان دولت هاي دوكشور اعدام شده اند، سخن گفته اند، دستگاه ديپلوماسي منفعل و ناكاره ي افغانستان به اطلاعات رسمي و فرمايشي سفير ايران در كابل بسنده كرده و تنها اعدام 6 تن از افغان ها در پيوند با جرايم سنگين مرتبط با قاچاق مواد مخدر را تاييد كرد و مقامات امنيتي و قضايي ايران اعتراضات گسترده در مورد بدرفتاري هاي نهاد هاي حكومتي اين كشور با مهاجران افغان را با اتهامات و فراكني هاي معمول در توالي زد و بند هاي سياسي خويش در منطقه پاسخ داده و از ارايه ي اندك ترين معلومات در مورد آنچه جنجال رسانه يي موجود در افغانستان در برابر ايران خوانده شده خود داري كرده اند.
به اين صورت به نظر مي رسد كه قاعده هاي بازي در سياست هاي كشور هاي منطقه به ويژه همسايه گان افغانستان دستخوش تغييرات غير قابل پيش بيني شده است كه اگر دستگاه ديپلوماسي افغانستان انفعال و بي خاصيتي كه تا اكنون پيشه كرده است را دنبال كند و تنش روابط ميان دولت افغانستان و ايالات متحده ي امريكا ادامه يابد، نه تنها حتك حرمت و ناديده گرفتن حقوق بشري افغان ها توسط كشور هاي همسايه ادامه خواهد يافت، بلكه با بر هم خوردن توازن ديپلماتيك كابل با پايتخت هاي همسايه، افغانستان به صفت كشوري كه به محراق توجه قدرت هاي دنيا تبديل شده است- با سرنوشت شوم طرد نيز رو برو خواهد بود.
هر چند اين تفسير به ظاهر غير منطقي به نظر مي رسد، چون منطق سياسي حكم مي كند كه سردي روابط با امريكا منجر به گرمي روابط افغانستان با دشمنان كينه توز اين كشور در منطقه مي شود.
اين مسئله را از اين منظر نيز مي توان به ارزيابي نشست كه كدام اعتماد ضمانت اين را مي كند كه تمامي كشورهاي ذينفود و ذيعلاقه از جمله دوستان و دشمنان منطقه يي و جهاني امريكا منافع خود را در متزلزل شدن و يا حتا فروپاشي نظام كنوني افغانستان، جستجو نمي كنند؟
زيرا نظام كنوني كشور طي هشت سال گذشته نتوانسته است اعتماد هيچ كشوري را به عنوان همسايه خوب و يا هم متحد استراتيژيك به دست بياورد. اگر بر اين فرض جايگاه بودن و نبودن نظام كنوني را نزد كشورهاي طمع ورز داراي منافع در جغرافياي بحران را ارزيابي كنيم، نتيجه اي كه بدست مي آيد همين گزينه است.
به نظر مي رسد كه تنش روابط ميان رييس جمهور كرزي و ايالات متحده ي امريكا همسايگان طماع افغانستان را جسور تر كرده است.
در حالي كه سخنگويان حكومت افغانستان نسبت به موفقيت تلاش ها براي انتقال و محاكمه ي آن بخش از سران طالبان افغاني كه در پاكستان بازداشت شده اند، در افغانستان خوشبينانه ابراز اميدواري مي كنند، روند محاكمه ي ملا عبدالغني برادر و هفت تن ديگر از سردسته هاي طالبان افغاني به گونه ي سري در پاكستان آغاز شده و گفته مي شود كه با وجود گذشتن بيش تر از يك و نيم سال از ربوده شدن عبدالخالق فراهي نامزد سفير افغانستان در پاكستان توسط طالبان مي گذرد. ويديويي از نشاني اين سفير فراموش شده كه در آن به التماس از دستگاه ديپلوماسي منفعل و خنثاي كشورش مي خواهد تا براي رهايي اش به باجدهي تن دهد، بخشي از برنامه هاي اين كشور به خاطر تحت فشار قرار دادن حكومت كابل و تثبيت جايگاه خويش نزد هم پيمان استراتيژيك اين كشور يعني ايالات متحده ي امريكا بر مبناي شرايط تازه يي كه در منطقه ايجاد شده است، مي باشد.
از سوي ديگر، ايران پس از آنكه انتشار خبر هاي مربوط به اعدام ده ها تن از افغان هاي محكوم به جرايم مختلف در اين كشور واكنش هاي جدي را در افغانستان و شماري از كشور هاي خارجي در پي داشت، وزارت امور خارجه ي ايران شايد براي نخستين بار پس از سقوط حاكميت طالبان، با احضار كاردار سفارت افغانستان در تهران؛ نسبت به آنچه اظهارات غير مسوولانه ي شماري از مقامات افغان و تظاهرات اعتراض آميز در پيوند با اعدام افغان ها در ايران خوانده شده، اعتراض كرده است.
به گزارش راديوي دولتي ايران، مقامات وزارت امور خارجه ي اين كشور "تحرکات اخیر در برابر ایران در افغانستان را «مشکوک» دانسته و نسبت به آنچه اظهارات غیرسازنده ي برخی مسوولان افغان خوانده شده و به باور آنان با استناد به اخبار بنگاه های دروغ پراکنی صورت گرفته، ابراز نگرانی کرده اند.
رسانه هاي داخلي ايران خبر هاي اخير در پيوند با اعدام محكومان افغاني از سوي مطبوعات افغانستان را اغراق آمیز،جعلی و بی پایه خوانده و بدون اين كه از فرد يا نهاد مشخصي نام ببرند، برخي از مقامات حكومتي افغان را به اظهارات غير مسوولانه در برابر جمهوري اسلامي ايران متهم كرده اند.
اين در حالي است كه از يك طرف كميسارياي عالي سازمان ملل متحد نيز نسبت بر سوزاندن خانه هاي پناهجويان افغان در ايران و گونه هاي ديگري از بدرفتاري كه به اين تازه گي ها در ايران با اين مهاجران مي شود به شدت ابراز نگراني كرده و ادعا هاي مربوط به خريد و فروش اعضاي بدن اعدام شده گان افغان در بيمارستان هاي ايران و مرده پولي گرفتن مسوولان نهاد هاي عدلي و امنيتي اين كشور از وابسته گان شهروندان اعدام شده ي افغان دوام سرپوش نهادن بر روي اين همه قلدر منشي و جنايت هاي ضد بشري را از وراي دست فشردن هاي ديپلوماتيك مقامات دوكشور با دشواري هاي فزاينده يي روبرو كرده است.
از سوي ديگر در حالي كه شاهدان عيني و نمايندگان مردم در ولايت هاي مرزي افغانستان و ايران از تحويل دهي جسد هاي حدود 50 تن از افغان هايي كه بر خلاف توافقات قبلي ميان دولت هاي دوكشور اعدام شده اند، سخن گفته اند، دستگاه ديپلوماسي منفعل و ناكاره ي افغانستان به اطلاعات رسمي و فرمايشي سفير ايران در كابل بسنده كرده و تنها اعدام 6 تن از افغان ها در پيوند با جرايم سنگين مرتبط با قاچاق مواد مخدر را تاييد كرد و مقامات امنيتي و قضايي ايران اعتراضات گسترده در مورد بدرفتاري هاي نهاد هاي حكومتي اين كشور با مهاجران افغان را با اتهامات و فراكني هاي معمول در توالي زد و بند هاي سياسي خويش در منطقه پاسخ داده و از ارايه ي اندك ترين معلومات در مورد آنچه جنجال رسانه يي موجود در افغانستان در برابر ايران خوانده شده خود داري كرده اند.
به اين صورت به نظر مي رسد كه قاعده هاي بازي در سياست هاي كشور هاي منطقه به ويژه همسايه گان افغانستان دستخوش تغييرات غير قابل پيش بيني شده است كه اگر دستگاه ديپلوماسي افغانستان انفعال و بي خاصيتي كه تا اكنون پيشه كرده است را دنبال كند و تنش روابط ميان دولت افغانستان و ايالات متحده ي امريكا ادامه يابد، نه تنها حتك حرمت و ناديده گرفتن حقوق بشري افغان ها توسط كشور هاي همسايه ادامه خواهد يافت، بلكه با بر هم خوردن توازن ديپلماتيك كابل با پايتخت هاي همسايه، افغانستان به صفت كشوري كه به محراق توجه قدرت هاي دنيا تبديل شده است- با سرنوشت شوم طرد نيز رو برو خواهد بود.
هر چند اين تفسير به ظاهر غير منطقي به نظر مي رسد، چون منطق سياسي حكم مي كند كه سردي روابط با امريكا منجر به گرمي روابط افغانستان با دشمنان كينه توز اين كشور در منطقه مي شود.
اين مسئله را از اين منظر نيز مي توان به ارزيابي نشست كه كدام اعتماد ضمانت اين را مي كند كه تمامي كشورهاي ذينفود و ذيعلاقه از جمله دوستان و دشمنان منطقه يي و جهاني امريكا منافع خود را در متزلزل شدن و يا حتا فروپاشي نظام كنوني افغانستان، جستجو نمي كنند؟
زيرا نظام كنوني كشور طي هشت سال گذشته نتوانسته است اعتماد هيچ كشوري را به عنوان همسايه خوب و يا هم متحد استراتيژيك به دست بياورد. اگر بر اين فرض جايگاه بودن و نبودن نظام كنوني را نزد كشورهاي طمع ورز داراي منافع در جغرافياي بحران را ارزيابي كنيم، نتيجه اي كه بدست مي آيد همين گزينه است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر