ده ساله گی 9 و 11 سپتامبر
by Hashmat Radfar on Sunday, September 11, 2011 at 8:46am
سرزمین من از گذشته های دور با جنگ، نفرت، انسان کشی و مظاهر گوناگونی از بیدادگری دست و پنجه نرم کرده است شاید ما چه یازدهم سپتمبر اتفاق می افتاد و چه هم نمی افتاد درگیر فاجعه های پیهم به نام ها و عناوین گوناگون آن می بودیم هیچ نشانه یی از این که اگر فاجعه یازدهم سپتامبر جهان ما را تکان نمی داد و ما در محراق توجه جهانی از همه ی جهت ها قرار نمی گرفتیم ما امروز وضعیتی بهتر از این میداشتیم، وجود ندارد. چه این که به باور بسیباری ها "یازدهم سپتامبر شری بود که خیرش به ما رسید"
اما ما و یازدهم سپتامبر
من اکنون با جمعی از هموطنانم در جریان یک سفر رسانه یی و در شهر دنور در ایالت کلورادوی امریکا هستیم تا ساعتی دیگر قرار است مردم از تمامی فرقه های دینی و مذهبی در میدان اصلی این شهر گرد بیایند تا یاد و خاطره قربانیان فاجعه 11 سپتامبر را گرامی بدارند.
و تا آنجا که خبرداریم در سرتاسر امریکا تحت تدابیر شدید امنیتی مردم و نهاد های دولتی و غیر دولتی برنامه هایی به این مناسبت دارند و گویی همه مردم این کشور از وقوع یک رویداد آنچنانی دیگر در این روز بیمناک اند... .
اما در حالی که رویداد نهم سپتامبر (ترور احمدشاه مسعود فرمانده فقید نیرو های مقاومت ضد طالبانی در افغانستان) پیشتر از فاجعه 11 سپتامبر در امریکا توجه جهانیان را به خود جلب کرده بود، یادمان این روز در سطح یک اکت تشریفاتی سیاسی که آنهم فقط بخشی از سیاست پیشه گان درون نظام را شامل می شود تقلیل ماهیت یافته، نظام به صورت یک کل دیگر باور و علاقه یی برای یادمان این چنین روز ها ندارد و هرکس از ما به این مناسبت شعر هایی که برای ما بازخورد امروزی داشته باشد را برای مردم زمزمه می کنیم سخنان جناب مارشال در مراسم دهمین سالروز ترور مسعود بارز ترین مثال این غایله است...
در حالی که هنوز هم ما میتوانیم با مطرح کردن منطقی اهمیت نهم سپتامبر در کنار 11 سپتامبر همچنان بر حقانیت مقاومت در برابر ترور و طالبانیزم و این که ما به عنوان مردم افغانستان نخستین و اصلی ترین قربانیان تروریزم در سطح جهان هستیم؛ از روند روبه افزایش این همه گره کوری که رهبری ناتوان و بدور از عقلانیت سیاسی موجود روند افغانستان پس از 11 سپتامبر بر روابط افغانستان با دنیا و هم چنان پیچیده تر شدن ابعاد داخلی بحران جاری در کشور می افگند؛ جلوگیری کنیم و به این صورت حد اقل در مورد پیامد های طالبانی شدن روند سیاسی جاری در افغانستان و همچنان افتادن دوباره عنان سیاست در این کشور به دست پاکستان و ایران و گروه های نیابتی سازمان استخباراتی آنان را به جهانیان گوشزد کنیم…
by Hashmat Radfar on Sunday, September 11, 2011 at 8:46am
سرزمین من از گذشته های دور با جنگ، نفرت، انسان کشی و مظاهر گوناگونی از بیدادگری دست و پنجه نرم کرده است شاید ما چه یازدهم سپتمبر اتفاق می افتاد و چه هم نمی افتاد درگیر فاجعه های پیهم به نام ها و عناوین گوناگون آن می بودیم هیچ نشانه یی از این که اگر فاجعه یازدهم سپتامبر جهان ما را تکان نمی داد و ما در محراق توجه جهانی از همه ی جهت ها قرار نمی گرفتیم ما امروز وضعیتی بهتر از این میداشتیم، وجود ندارد. چه این که به باور بسیباری ها "یازدهم سپتامبر شری بود که خیرش به ما رسید"
اما ما و یازدهم سپتامبر
من اکنون با جمعی از هموطنانم در جریان یک سفر رسانه یی و در شهر دنور در ایالت کلورادوی امریکا هستیم تا ساعتی دیگر قرار است مردم از تمامی فرقه های دینی و مذهبی در میدان اصلی این شهر گرد بیایند تا یاد و خاطره قربانیان فاجعه 11 سپتامبر را گرامی بدارند.
و تا آنجا که خبرداریم در سرتاسر امریکا تحت تدابیر شدید امنیتی مردم و نهاد های دولتی و غیر دولتی برنامه هایی به این مناسبت دارند و گویی همه مردم این کشور از وقوع یک رویداد آنچنانی دیگر در این روز بیمناک اند... .
اما در حالی که رویداد نهم سپتامبر (ترور احمدشاه مسعود فرمانده فقید نیرو های مقاومت ضد طالبانی در افغانستان) پیشتر از فاجعه 11 سپتامبر در امریکا توجه جهانیان را به خود جلب کرده بود، یادمان این روز در سطح یک اکت تشریفاتی سیاسی که آنهم فقط بخشی از سیاست پیشه گان درون نظام را شامل می شود تقلیل ماهیت یافته، نظام به صورت یک کل دیگر باور و علاقه یی برای یادمان این چنین روز ها ندارد و هرکس از ما به این مناسبت شعر هایی که برای ما بازخورد امروزی داشته باشد را برای مردم زمزمه می کنیم سخنان جناب مارشال در مراسم دهمین سالروز ترور مسعود بارز ترین مثال این غایله است...
در حالی که هنوز هم ما میتوانیم با مطرح کردن منطقی اهمیت نهم سپتامبر در کنار 11 سپتامبر همچنان بر حقانیت مقاومت در برابر ترور و طالبانیزم و این که ما به عنوان مردم افغانستان نخستین و اصلی ترین قربانیان تروریزم در سطح جهان هستیم؛ از روند روبه افزایش این همه گره کوری که رهبری ناتوان و بدور از عقلانیت سیاسی موجود روند افغانستان پس از 11 سپتامبر بر روابط افغانستان با دنیا و هم چنان پیچیده تر شدن ابعاد داخلی بحران جاری در کشور می افگند؛ جلوگیری کنیم و به این صورت حد اقل در مورد پیامد های طالبانی شدن روند سیاسی جاری در افغانستان و همچنان افتادن دوباره عنان سیاست در این کشور به دست پاکستان و ایران و گروه های نیابتی سازمان استخباراتی آنان را به جهانیان گوشزد کنیم…
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر