روايت خشونتبار از خشونت: كشتار انسان ها لذتي ديگر دارد

"از كشتن انسان ها لذت مي برم" اين جمله بخشي از سخنان يك مهاجم انتحاري است كه در نتيجه ي حمله ي هراس افگنانه ي وي و همراهانش به روز شنبه سيم دلو امسال بالاي نماينده گي كابل بانك در شهر جلال آباد بيش از چهل تن كشته و حدود هشتاد تن ديگر زخمي شدند.

شبكه تلويزيوني طلوع نيوز، در سرويس خيري شامگاه روز سه شنبه سوم حوت خود تصاوير وحشت ناكي را پخش كرد كه در آن ها اين فرد مهاجم به راحتي انسان ها را به رگبار مي بندد و ...

در رويداد مشابه به اين كه روز دوشنبه دوم حوت در ولايت كندز اتفاق افتاد، 32 كشته و بيش از 40 زخمي به جا گذاشت. همزمان با اين رويداد ها والي كنر ها ادعا كرد كه بيش از شصت غير نظامي در نتيجه ي بمباران هوايي نيرو هاي امريكايي در يكي از روستا هاي دوردست و كوهستاني جان باخته اند. اما فرماندهان و سخنگويان ايساف با رد اين ادعا ها و با تاييد اين كه در اين ولايت عمليات نظامي بر ضد شورشيان انجام شده و در اين رشته عمليات شماري از شورشيان كشته، زخمي و بازداشت شده اند، اذعان كرده اند كه شورشيان به خاطر بدنام كردن نيرو هاي جهاني و افزايش نفرت مردم از اين نيرو ها و دولت افغانستان به كشتار غيرنظاميان در اين منطقه اقدام كرده اند.

در حدود يك ماه گذشته كه حمله هاي انتحاري طالبان شدت يافته، گفته مي شود كه شمار قربانيان اين رويداد هاي هراس افگنانه از مرز سه صد وپنجاه تن گذشته و بر بنياد آمار وزارت امور داخله افغانستان، شمار قربانيان غير نظامي در نتيجه ي حمله هاي شورشيان در هفته هاي اخير در حال افزايش بوده است.

اين كه در افغانستان هستند و بوده اند كساني كه از كشتن انسان ها لذت مي برده اند، بخشي از واقعيت جنگ بي سرانجام موجود در افغانستان است، زيرا به روايت تاريخ اين سرزمين در گذشته هاي نه چندان دور بودند حاكمان و اميراني در افغانستان كه از ساختن كله منار ها لذت مي بردند. در دوران جنگ هاي داخلي رقص مرده ها، كوبيدن ميخ بر سر افراد و قطع دست و پاي انسان هاي زنده بار ها زبان زد عام و خاص شده بود.

رويداد هاي هراس افگنانه در حالي در مناطق مختلف كشور در حال افزايش است كه به نظر مي رسد، روند فراهم آوري تمامي دسته هاي هراس افگن قومي- ايديولوژيك كه شامل طالبان، حزب اسلامي گليدين حكمتيار و شبكه حقاني در زير چتري به نام دولت جمهوري اسلامي افغانستان در سطوح استراتيژيك سياست در اين كشور جريان دارد و به نظر مي رسد كه هم پيمانان بين المللي روند جاري در افغانستان كه تا چندي پيش حضور نظامي خود در اين كشور را از وراي شعار هايي از نوع مبارزه با هراس افگني، ايجاد نظام دموكراتيك و پاسداري از ارزش هاي نوين بشري در اين جغرافيا تعريف و توجيه مي كردند، اكنون به اين نتيجه رسيده اند كه بسان سياست پيشه گان پرادعا اما ناتوان و بي ابتكار افغانستان از جنايت هايي بسان آنچه در اين روز ها در كابل، جلال آباد، كندز، خوست و كنر ها اتفاق افتاده چشم بپوشند و با رها كردن مردم و قربانيان اين جنايت ها به حال خود شان، زمينه هاي فراهم آمدن تمامي جريان ها و جناح هاي مدعي قدرت در اين سرزمين را به هر ضورت و به هر قيمت ممكن جستجو نمايند، تا فرار آبرومندانه ي آنان از جغرافياي بحران در زود ترين قرصت ممن ميسر شود.

با اين حال به نظر مي رسد، كه روند جاري در كشور به سمتي در حركت است كه تمامي دسته ها و افرادي كه از كشتن انسان ها لذت مي برند، با معافيت كامل در كنار افرادي كه در گذشته از رقص مرده ها و ميخ كوبيدن بر سر و صورت انسان ها لذت مي بردند، و اكنون به چهره هاي مقدس، پرقدرت و ثروتمندي در درون ساختار به ظاهر دموكراتيك نظام مبدل شده اند، در گرد خوان قدرت افغانستان گرد هم مي آيند و به زودي هم از نشاني مردم تمامي جنايت هاي انجام شده در اين كشور حاتم بخشي خواهد شد.